poniedziałek, 1 października 2012

#27 Harry

Kochani, dzisiaj mam dla Was coś nietypowego, bo jest to pewnego rodzaju zapowiedź xD Napisałam to kilka tygodni temu i zastanawiam się, czy powinnam ciągnąć tę historię dalej. Nie jestem pewna, czy Wam się spodoba, więc proszę o opinie :)
A więc w pewnym sensie mam dla Was wprowadzenie xD

~W.
______________________________________________________





Siedziałam na ławce w parku, podziwiając delikatnie falującą taflę wody i niewielkie ptaki wodne, co rusz prujące przez środek jeziorka. Po lewej stronie rosła piękna kompozycja z niezliczonej ilości kwiatów, utrzymana w odcieniach niebieskiego. Na prawo zaś stał niewielki, drewniany budynek, w którym można było wypożyczać łódki. Był maj. Z szarego miasta, Londyn co roku stawał się w tym miesiącu jednym, wielkim, kwitnącym ogrodem. 
Przeniosłam wzrok na grupkę dzieci bawiących się piłką na trawie. Do moich uszu co chwilę dochodziły ich śmiechy i radosne wrzaski. Uśmiechnęłam się pod nosem, przypominając sobie, jak jeszcze nie tak dawno temu to ja spędzałam tutaj czas na zabawach z przyjaciółmi.
Na moją twarz padł cień jakiegoś przechodnia, jednego z wielu zresztą.
Nie spuszczając z oczu grupki dzieci, wyjęłam z torebki książkę, którą już od tygodnia chciałam przeczytać, ale przez obowiązki w szkole kompletnie nie miałam na to czasu. Sama okładka była niezwykle intrygująca, a gdy wczytałam się w treść lektury, zapomniałam o Bożym świecie. Pierwsza strona, druga, trzecia…
- Wierzysz w miłość od pierwszego wejrzenia czy mam przejść przed tobą jeszcze raz? – usłyszałam czyiś głos i podskoczyłam przerażona.
Przede mną stał chłopak o gęstych, kręconych włosach, zielonych oczach i uroczym uśmiechu. Złapałam się za serce i głośno wypuściłam zgromadzone w płucach powietrze.
- Słaby tekst – odparłam, uśmiechając się z rozbawieniem.
- Zwróciłaś na mnie uwagę, więc w pewnym sensie zadziałało – zauważył, szczerząc się do mnie. – Mogę się przysiąść?

to co...?
sama nie wiem, co z tym zrobić.

~W.

8 komentarzy:

Szablon by S1K