#138 Zayn (część 3)

Część 1

Część 2

Obudziłam się w pokoju, którego nigdy wcześniej nie widziałam. Zdziwiona podniosłam się na łóżku i od razu tego pożałowałam. Bolało mnie dosłownie wszystko. Chyba musiałam się nieźle poobijać. Żeby być w stanie usiedzieć, oparłam się dłonią o szafkę nocną, znajdującą się tuż przy mnie, przy okazji zrzucając z niej budzik, który z hukiem uderzył o podłogę. Jednak się tym nie przejmowałam.

Wtedy przypomniały mi się wydarzenia z zeszłego wieczoru. Impreza, tajemniczy chłopak, porwanie, samochód, nasza rozmowa. Musiałam zasnąć w jego aucie. Ale to oznaczało, że nie miałam pojęcia, gdzie mnie wywiózł.

-Dobra [T.I], uspokój się. Fakty są takie: jakiś chłopak uprowadził cię z imprezy, którą urządziłaś pod nieobecność rodziców, powiedział, że to dla twojego dobra i wsadził do swojego auta, żeby zawieść cię nie wiadomo gdzie. Ty to masz szczęście.

W tym momencie drzwi do pokoju się otworzyły, a w wejściu stanął nikt inny jak sam Zayn.

-Słyszałem, że już wstałaś.

Spojrzałam na niego zdezorientowana, na co odpowiedział mi śmiechem.

-Coś upuściłaś. Ściany są cienkie.

Chłopak mrugnął, a ja natychmiast zrobiłam się czerwona. Odwróciłam się do niego tyłem i podniosłam budzik z podłogi.

-Przepraszam – mruknęłam ledwo dosłyszalnie.

-Nic się nie stało – odparł brunet – Jesteś głodna?

Jak na zawołanie, głośno zaburczało mi w brzuchu, co wywołało kolejny śmiech Zayna, a mnie jeszcze bardziej zażenowało.

-Uznam to za „tak”. Choć, zrobię ci jakieś śniadanie.

Po tych słowach chłopak opuścił pomieszczenie. Westchnęłam i wstałam z łóżka. Podeszłam do drzwi, jednak zanim przez nie przeszłam, obdarzyłam pokój, w którym spałam, jeszcze jednym spojrzeniem. Nie wyglądał jak pomieszczenie w domu porywacza. Białe ściany, jasne meble, fioletowa pościel. Jakby mieszkała tu jakaś nastolatka.

-Idziesz? - usłyszałam z dołu.

Nie odpowiedziałam. Po prostu zbiegłam po schodach i chwilę później znalazłam się w kuchni Zayna, którą bez trudu odnalazłam. Była bardzo przestronna, utrzymana w kolorach bieli i szarości. Znajdowały się w niej wszystkie najbardziej nowoczesne sprzęty. Wszystko o czym może marzyć dobry kucharz.

Zayn stał przy jednym z blatów, tyłem do mnie i robił nam jakieś śniadanie. Podeszłam do niego i stanęłam przy kuchence. Gdy tylko brunet mnie zauważył, od razu się do mnie uśmiechnął. Odwzajemniłam gest.

-Lubisz jajecznicę? - spytał.

-Uwielbiam – odparłam zgodnie z prawdą – gdzie masz talerze?

-Górna półka po lewo – odparł, wskazując ręką na szafkę, którą opisywał.

Sięgnęłam do niej i wyjęłam dwa naczynia. Zayn tymczasem smażył jajka na patelni. Gdy skończył, nałożył każdemu z nas jedną porcję i podał sztućce. Grzecznie podziękowałam i zajęłam się konsumpcją. Nagle poczułam się okropnie niezręcznie.

-Czy to nie dziwne? Siedzę właśnie w kuchni gościa, który mnie uprowadził i jakby nigdy nic jem śniadanie – wypaliłam, zanim zdążyłam pomyśleć.

Mięśnie Zayna natychmiast się napięły. Odsunął od siebie talerz i spojrzał na mnie. Nie był zły. Raczej...smutny. Kiedy zobaczyłam te zwykle radosne, karmelowe tęczówki wpatrzone we mnie z bólem, od razu pożałowałam swoich słów.

-Nie o to mi chodziło... - zaczęłam, ale mi przerwał.

-Chodź na górę, dam ci coś do przebrania.

Dopiero po tych słowach zorientowałam się, że wciąż jestem w sukience, którą miałam na sobie wczoraj. Posłusznie podążyłam za Zaynem, który już był na schodach. Chwilę później znajdowaliśmy się w pokoju, w którym spałam. Brunet podszedł do jednej z półek, otworzył ją i wyciągnął jakieś jeansy i zwykłą białą koszulkę, po czym rzucił je w moją stronę.

-Skąd masz te ciuchy? - spytałam zaciekawiona – No wiesz, to damskie ubrania.

Chłopak słabo się do mnie uśmiechnął.

-To mojej siostry. Spałaś w jej pokoju – poinformował mnie.

-Nie wkurzy się?

-Nie, nie mieszka tu na stałe. Czasem mnie odwiedza, wtedy tu śpi. Traktuję to również jako pokój gościnny.

-Ah, okej – odparłam.

Trochę mnie tym uspokoił.

-Po drugiej stronie korytarza jest łazienka. Możesz się odświeżyć i przebrać – oznajmił.

Jego twarz nie wyrażała żadnych emocji. Chyba nadal bolała go moja wcześniejsza uwaga. Co poradzę? Nigdy nie umiałam trzymać języka za zębami. Uśmiechnęłam się do Zayna i wyszłam z pokoju, po czym skierowałam się do toalety. Zamknęłam się za sobą drzwi i zdjęłam ubranie. Weszłam pod prysznic i odkręciłam chłodną wodę, która po chwili zaczęła spływać po moim ciele. Niesamowite uczucie, którego mi brakowało. Po krótkiej kąpieli wyłączyłam wodę i otworzyłam drzwiczki prysznica. Podniosłam głowę i pisnęłam przerażona, zasłaniając swoje nagie ciało. Przede mną stał nikt inny jak Zayn we własnej osobie. Równie speszony jak ja odwrócił głowę. Czułam jak robię się cała czerwona.

-Ja..umm...myślałem, że się kąpiesz i...eh...przyniosłem ci ręcznik – wybełkotał tyłem do mnie i rzucił przedmiot na zlew, znajdujący się z boku, po czym z prędkością światła opuścił pomieszczenie. Upewniłam się, że zostałam w łazience sama i podeszłam do drzwi. Tym razem przekręciłam zamek tak, aby nikt nie mógł wejść do środka. Szkoda, że wcześniej o tym nie pomyślałam.

Szybko się wytarłam i włożyłam ciuchy, które dostałam od Zayna. Spojrzałam w lustro i dłonią przeczesałam wilgotne włosy. Prysznic zmył mi cały makijaż z poprzedniego wieczoru, więc byłam zupełnie „czysta”. Nie miałam tu żadnych kosmetyków, więc tak musiało zostać. Złożyłam sukienkę i ręcznik i odłożyłam je na półkę. Wyszłam z łazienki i zaniosłam rzeczy do pokoju, w którym spałam. Położyłam je na łóżku, gdy usłyszałam dźwięk włączonego telewizora na dole. Wywnioskowałam, że najprawdopodobniej właśnie tam znajduje się Zayn. Po ciuchu zeszłam po schodach i stanęłam w wejściu do salonu. Na ekranie telewizora wyświetliło się coś, co zupełnie zbiło mnie z tropu i nieźle przestraszyło. W wiadomościach pokazali MÓJ dom. Jednak nie był w takim samym stanie, w jakim widziałam go wczoraj. Wszystkie meble były poprzewracane, okna zbite, po podłodze walało się szkło, jedzenie i wszystko co możliwe. Oderwałam na chwilę wzrok od tego okropnego widoku i wsłuchałam się w głos prezenterki telewizyjnej.

„Wczoraj w nocy doszło do rozboju na terenie rezydencji znanego na całym świecie biznesmena i jego rodziny pana [T.N]. Pod nieobecność pana domu z willi została urządzona impreza. Świadkowie zeznają, że podczas przyjęcia do mieszkania wkroczyło kilku zamaskowanych włamywaczy, którzy zniszczyli rezydencję i wszystkie znajdujące się w niej przedmioty. Nic nie zostało skradzione. Na razie policja nie chce podać więcej szczegółów. Nie wiemy, czy ktoś ucierpiał.”

Wstrzymałam oddech i zakryłam dłonią usta, żeby nie krzyknąć. Zrobiłam to wystarczająco głośno, aby zwrócić uwagę Zayna. Gdy tylko mnie zobaczył, od razu wyłączył telewizor. Jednak było już za późno. Poczułam słone łzy spływające po moich policzkach. Włamali się do mojego domu? A jeśli komuś coś się stało? Może jednak coś ukradli? Jak zareagują moi rodzice? Co jeśli ktoś zginął? Przecież ja mogłam tam być!

Nie próbowałam już nawet powstrzymywać łez i wybuchłam głośnym płaczem. Nigdy nie miałam do czynienia z podobną sytuacją. Po prostu mnie to przerosło. Nagle poczułam parę silnych, męskich ramion owiniętych wokół mnie. Spojrzałam w górę i mój wzrok spotkał oczy Zayna. Widziałam w nich smutek i współczucie co sprawiło, że jeszcze bardziej chciało mi się płakać. Nie miałam siły uwalniać się z jego uścisku. A może nie chciałam> Tak czy inaczej po prostu się w niego wtuliłam i wypłakałam. Chłopak dzielnie mnie trzymał i powtarzał, że wszystko będzie w porządku. Nie mogłam mu tego w tamtej chwili okazać, ale byłam mu wdzięczna. A może to właśnie przed tym chciał mnie uchronić? Tylko skąd mógł wiedzieć, co się wydarzy?

Hej kochani :) No to macie 3 część :D Zauważyłam kilka komentarzy na temat podobieństwa mojego imagina do "Dangera". Macie racje, poprzednie części były trochę podobne, ale zrobiłam to nienaumyślnie i te dwie historie zaczynają się rozróżniać, co zapewne zauważyliście :) Jutro wyjeżdżam, więc nie umiem przewidzieć kiedy pojawi się kolejna część, ale postaram się dodać ją jak najszybciej.

Mam nadzieję, że ta się wam podoba i zostawicie pod nią dużo komentarzy :) xx

Kocham <3

~M